czwartek, 29 czerwca 2017

wczesnowakacyjnie, przy kompocie domowym

Nad upływem czasu się zastanawiam i niejednokrotnie zasępiam. Mój blog świadkiem, że spędziłam w domu z dziećmi 5 okrągłych lat. Piękny był to czas i tak się cieszę, że blogowałam - po prostu dla samej siebie. Dziś raz po raz klikam w telegramy z tamtych dni i cieszę się, że pisałam! Wiele rzeczy po prostu umknęło już mej kulawej pamięci, np. czas, gdy F. był trzylatkiem a M. fikał sobie radonie w moim brzuchu niczym mały wieloryb.

Dziś F. ma prawie 7 lat, a M. prawie 4. F. jest wygadany, niejednokrotnie "pyskaty", jasno i wyraźnie artykułuje swoje niezadowolenie z tego czy tamtego. Trafiły mi się dzieci dość niezależne i uparte, choć wiele da się z nimi wynegocjować. Moje zarozumiałe teorie na temat dzieci, które zdarzało mi się i tu umieszczać, musiałam schować do lamusa - moje dzieci piszą swoją własną historię, a ja często zadaję sobie pytanie: Jak odpowiedzieć? Jak zadziałać? Czy zrobiłam / powiedziałam dobrze czy źle? Tym pytaniom właściwie nie ma końca. Zwłaszcza konflikty między chłopcami - one spędzają mi sen z powiek, bo brak mi mapy z własnego dzieciństwa...

Moja droga Przyjacióła pożyczyła mi książkę:


Czytam i dowiaduję się wielu ciekawych rzeczy... Ciekawe, z jakimi pretensjami zjawią się u mnie moje dzieci za X lat....

Dziś imieniny naszego ukochanego - taty moich dzieci. Prezencik już czeka, wypadałoby jeszcze kupić jakieś dobre ciasto. Może nawet - wypadałoby coś upiec.

Byłam dziś na kawie u koleżanki z pracy, potem odebrałam auto z serwisu klimatyzacji (wybuliłam 240 zł...), wróciłam do domku, zmajstrowałąm obiad, a teraz ogarnę trochę chatę i lecę po moje szkraby.

M śpiewa, śpiewa i jeszcze raz śpiewa. Np. siedząc na toalecie śpiewa coś w stylu: ABDA (!) wołam do Ciebie, mój kochany Tatusiu w niebie....:)

Starszego brata pyta (po fochu tegoż): Ale na mnie się odzłościłeś? Lubis mnie jus? Psesło ci jus???

A podczas burzy pyta: A cy gzmot tu wleci i gzmotnie nase psytulanki i teletubisie?

Matkę mrowią palce stóp i palce od lewej ręki + pobolewa głowa. Na razie biorę potas i magnez, ale jak nie minie, będę musiała wybrać się do jakiegoś neurologa. Oczywiście mam obsesyjnie głupie myśli, jak to ja.

Popijam sobie właśnie gorzki domowy ciepły kompocik: aronie + śliwki. Pycha!!!

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz